Dag 1

Na het uitzwaaien begon het besef pas echt, ik ga een maand naar afrika! Een maand lang van de westerse cultuur zoals ik hem ken. Ook een maand weg van familie, vrienden en mijn fantastische vriendin. Komende maand ga ik gebruiken om te kijken of ik iets kan toevoegen aan de samenleving in het dorpje. Maar, dit is niet de enige reden dat ik dit graag wilde doen. De afgelopen 2 jaar is er veel gebeurd, schoolwisseling, thuis lekker roerig en natuurlijk op relatiegebied een enorm grote positieve verandering op relatiegebied. Kortom een maand om naast hard te werken ook na te denken en te relativeren. Pas als je jezelf goed kent, en je weet wat je gelukkig maakt ben je pas in staat om iemand anders oprecht echt gelukkig te maken en houden.

Dit was een lange en indrukwekkende dag, voordat ik ga beginnen met vertellen op het moment waar ik net geëindigd ben met mijn vorige stukje(in het vliegtuig), wil ik eerst even omschrijven waar ik nu zit. Ik zit in de hoofdstad kampala op het terras van het guesthouse in de warmte. Het is hier nu net 8 uur geweest en helemaal donker. Marthe zit tegenover me een vlaams tijdschrift te lezen. Marthe en ik zijn op dit moment de enige vrijwilligers in het guesthouse in de hoofdstad. Overmogen ga ik naar mijn verblijfplaats voor de rest van de maand.

Op schiphol had ik gisteravond al vertraging door het slechte weer. Hierdoor vertrok het vliegtuig pas om 22:45 in plaats van 21:15. In het vliegtuig zelf kon ik gelukkig allemaal leuke films kijken, dit maakte het wel een beetje goed. De vlucht duurde 5,5 uur + 2 uur vooruit door tijdsverschil. Dus ik kwam ongeveer om 7 uur plaatselijke tijd aan in Dubai. En dat kwam dus mooi uit want dan kon ik nog even laatste keer uitgebreid en heerlijk ontbijten. Tijdens mijn ontbijt kwam ik een surfdude tegen die op weg was naar de maladieven. Hier heb ik nog heel lang mee zitten praten over het surfen.

Ohja en wat ook wel leuk was, tijdens het vliegen vlak voordat we opstegen van Dubai naar Entebbe deed de stewardes die naast me zat nog even een kort gebedje.

Toen ik geland was heeft Martin me opgehaald van Entebbe Airport, ik kwam om 3 uur aan ongeveer, Martin is de persoon die me zou rijden van het vliegveld naar het guesthouse in de hoofdstad. Onderweg werd ik voor het eerst echt geconfronteerd met het verkeer hier. Het is hier druk op de weg, ze kennen geen regels en ze rijden links. Onderweg naar het guesthouse heb ik ook een dood iemand gezien, deze was aangereden door een kleine scooter genaamd boda boda.

Het guesthouse was heel relaxed, eigen kamer, wel de eerste nacht nog een beetje ruzie met de klamboe. Ik werd wakker met de klamboe helemaal om me heen. Deze avond hebben we vrij weinig meer gedaan. Lekker gegeten, daarna rustig een biertje gedronken op het terras en toen op tijd naar bed. Sliep heel vast door alle indrukken van die dag.

Deze dag zou ik een citytour krijgen, Martin bracht Micheal en mij naar de parkeerplaats van een hele grote moskee, en vervolgens ging hij zelf weer weg. Dus ik was deze dag samen met Micheal. Deze moskee was gebouwd in opdracht van khadaffi. Dit was erg groot en ik moest mijn schoenen ook uit. Ook mocht ik de minaret beklimmen, vanaf hier kon je de hele stad zien. Na de moskee bezoek zijn we door het centrum naar de plek gelopen waar we local food gingen eten. De route die we gelopen hebben ging dwars door downtown kampala. Hier was echt heel veel armoede, zwerfkinderen, daklozen en alleenstaande moeders met baby’s op de straat.

Toen we bij het soort van theater aangekomen waren heb ik daar voor het eerst echt local food gegeten, aan het begin vond ik het vooral heel veel koolhydraten en niet echt lekker. Vooral de Matoke (een soort van gepureerde groene banaan). De Matoke ga ik iedere dag wel lekkerder vinden, dit omdat ik grootste deel van de tijd heel veel honger heb.

Na de lunch hebben we een boottocht gemaakt op het victoria meer, de boot leek wel een beetje op zo een vluchtelingenbootje op de middellandse zee. We zijn naar een eiland gevaren, dit was erg mooi, vreemde soorten vogels en echt soort van Afrikaanse bomen.

Na de tocht hebben we op de lokale markt vis gekocht voor het avondeten. In de avond heb ik weer matoke gegeten samen met een soort van pindasaus en stukjes vis.

In de avond kwam de nederlandse contactpersoon van de stichting langs, hier heb ik even nog een korte briefing gekregen en de laatste projectinformatie.

Op woensdag zou ik om 9 uur opgehaald worden, het regende in de morgen dus dit werd een heel stukje later, om half 11 ongeveer ging ik samen met franciss naar mkuno rijden om John op te halen. John is de gastheer van het guesthouse in Nkokonjeru. Nadat we hem opgehaald hebben was het ongeveer nog 20 minuten rijden naar nkokonjeru.

Aangekomen in het guesthouse ontmoete ik Maurien, Leendert en Lotte. Met hun en John zou ik de komende 4 weken het verblijf delen. Aangekomen heeft Lotte me een rondleiding gegeven door het dorpje, ook zijn we naar de st paul geweest. Hier was een soort competitie van alle scholen, er werd gezongen gedanst gedrumd en uit de bijbel voorgelezen. De headmaster gaf Lotte en mij steeds een ereplaats, 1x sloeg hij een kind omdat die op onze plek zou zijn gaan zitten.

Dit was onwijs gaaf om een keer mee te maken, overal waar we kwamen hoorden we muzungu muzungu; dit betekent letterlijk witte persoon. Toen we terugkwamen aten we ongeveer om een uur of 9.voor het eten heb ik nog een gesprek gehad met ignitus en samuel, dit ging over mijn project inhoudelijk. Hierna hebben we met zijn 5en een saaie film gekeken. Het thema was wel boeiend, het ging over de burgeroorlog in tanzania.

De volgende dag zijn Lotte en ik 2 scholen gaan bezoeken de st.paul en de bright future primary school. Op de st paul hebben we gelijk concrete afspraken gemaakt voor het schooltuintjes project, op de bright future hebben we het project geintroduceerd. De headmaster van de bright future ging het overleggen met de andere leraren, dus we konden de volgende dag terugkomen. Na ons gesprek met de bright future zijn we een stukje verder gelopen, en zo ook bij toeval met een lokale boer in gesprek geraakt. Hij heeft ons een tour gegeven over zijn land en zijn gewassen. Dit stuk land ligt op de mooiste locatie van alles wat ik hier gezien heb. Zijn land ligt op een heuvel, bovenaan woont hij en onderaan stroomt een beekje, om het beekje liggen steeds kleine eilandjes van tropisch regenwoud en stukken savanne.

Tijdens de tour heb ik mijn visie gegeven over zijn manier van telen en het kweken van gewassen.

Met de boer heb ik afgesproken dat ik in de avond dingen op zou zoeken over het stekken van passievrucht, stekken van bananenbomen, bestuiven van passievrucht en het gestructureerd telen van tomaten.

Nadat we bij deze boer geweest waren zijn we terug gegaan naar het guesthouse om de gesprekken van de scholen op papier te zetten en de dag bij de boer voor te bereiden voor de volgende dag.

Vrijdag zijn we met zin 5en als eerste naar de herdenking van de kruisvaardiging van jezus wezen kijken. Dit is een soort optocht door het dorp met voorop een paar katholieken die een groot houten kruis dragen. Dit duurde ongeveer 2 uur deze optocht. Tijdens de optocht liep ik hand in hand met allemaal kleine kinderen die nog nooit een blanke huid gevoeld hadden.

Na de optocht zijn we snel vertrokken richting de bright future (ongeveer 35 minuten lopen) om op tijd te zijn voor ons gesprek. Bij de school aangekomen hebben we eerst concrete dagen afgesproken dat we de kinderen les zouden geven op de schooltuintjes, vervolgens zijn we langs het landgoed van de school gaan lopen. Overal en nergens had de school land. Ze teelden voornamelijk cassave en bonen.

Tijdens deze tour ben ik uitgegleden op een stenen pad, dit was wel even wat minder want ik loop nu nog steeds mank met een dikke enkel en een open wond. Na deze tour hebben we nog de laatste dingen doorgenomen voor het project. Ook hebben we een klein nieuw projectje opgezet om in 1 dag tijd van een stuk moeras landbouwgrond te maken.

Na onze tour en gesprek zijn we naar de boer gegaan. Hier heb ik eerst kennis uitgewisseld met mijn opgezochte informatie over de genoemde gewassen. Vervolgens zijn we de passiebloemplanten gaan stekken in de schaduw van de bananenplantage van de boer. Vervolgens zijn we de planten zelf gaan bestuiven door met een klein blaadje stuifmeel van de ene bloem naar de stamper van de andere bloem te brengen. Nadat dit geslaagd was zijn we naar het stuk tomatengrond vlakbij het kleine beekje gegaan. Hier laten ze tomaten op de grond groeien als aardbeien, hier hebben we dus het principe van tomaten ophangen geïntroduceerd, en bij 2 planten voorgedaan. Nadat dit gebeurd was zijn we langzaam weer terug omhoog gelopen om nog even thee te drinken en jackfruit te eten met de boer.

Toen we hier weggingen zijn we via een ander pad dit dal nog even ingelopen om aan de rand van de savanne onze eerder gekochte lunch op te eten. We waren hier vrij laat van terug, dus toen we eenmaal terug waren konden we nog even relaxen voor we gingen eten. Ook heb ik voor het eerst insecten gegeten. Hier wordt het een vliegende witte mier genoemd. Er zitten veel proteïnen in dus het is goed voor je. Eerst was het wel even wennen als je hem voelt lopen over je tong. Maar zodra je hem fijngebeten heb gaat het wel weer.

Na het eten hebben we met zijn 5en nog kaartspelletjes zitten spelen totdat het bedtijd was.

Vandaag ( zaterdag) was voor mij even een rustdagje. Lotte vertrekt terug naar de hoofdstad om daar pasen te vieren en ik ben beetje inkopen gaan doen op de markt. Verder heb ik een klein beetje de projecten verder uitgewerkt en nog een keer boodschappen gedaan.

Samen met john hebben Maurien, leendert en ik een paaslunch gemaakt voor morgen zodat john boodschappen kan doen.

Net nog even een stukje gewandeld en eventjes lekker met Judith gepraat via de whatsapp.